Ξηλώνοντας το χαλί των τύπων

Υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο σκεπτικό με το οποίο πορεύεται κατά κανόνα η μεσοαστική οικογένεια στην Ελλάδα, καθώς και το Ελληνικό Κράτος που είναι φυσική προέκταση της μεσοαστικής οικογένειας. Συνοψίζεται στη ρήση "Μην ξεφτυλιστούμε" και στην ουσία έχει να κάνει με το πώς θα τηρήσουμε τους τύπους όταν όλα τριγύρω καταρρέουν...

Το τελευταίο τετράμηνο νομίζω ότι η ροή με την οποία εξελίσσεται η κατάσταση στην Ελλάδα θα μπορούσε να είχε προκύψει από διεστραμμένο ευφυές ανθρωποειδές στις υπηρεσίες του Ελληνικού (παρα)Κράτους. Παρακολουθώντας τα τελευταία 4 χρόνια τις εξελίξεις, είχα πειστεί ότι οι άνθρωποι είναι ανίκανοι και απλά ό,τι και να τους αναθέσεις, όσο απλό και τετριμμένο μπορεί να φαίνεται, είναι ικανοί να το αναγάγουν σε άλυτο πρόβλημα, πολλές φορές με την υπερφυσική διάσταση του "Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες". 

Παρατηρούσα με τρόμο φερ' ειπείν, την ανικανότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού όσον αφορά τους ανθρώπους οι οποίοι είχαν μαγαζιά και έκαναν περιουσίες μέσω εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής. Η "ανικανότητα" είχε κυρίως να κάνει με το ότι μπορεί να άκουγες σε μια τοπική κοινωνία "Έπιασαν τον τάδε ή τον δείνα" για οφειλές προς το Δημόσιο, αλλά τον έβλεπες πολλές φορές και την ίδια μέρα έξω, να συνεχίζει ακόμα πιο αδίστακτος να δουλεύει την επιχείρηση με χειρότερο τρόπο από πριν. Πλέον είχε και δικαιολογία το πρόστιμο που (κακά τα ψέμματα) δεν θα πληρώσει για να μειώσει κι άλλο τους μισθούς στους "μαύρους" εργαζόμενους.

Στις αρχές του Μάη, με την εξαγγελία της απεργίας των εκπαιδευτικών μετατράπηκε σε ελπίδα αυτός ο τρόμος. Είχα την "τιμή" να παραλάβω για συγγενικό πρόσωπο τη διαταγή επιστράτευσης από τον κατάκοπο αστυνομικό που έψαχνε μάταια να εντοπίσει το σπίτι μας και έκρινε χρήσιμο να ξεσηκώσει τη γειτονιά κατά τις 22.30 το βράδυ. Τότε κατάλαβα ότι τα πράγματα θα άρχιζαν να παίρνουν μια άγρια ομορφιά. Οι αγώνες του πιο προοδευτικού κομματιού της σάπιας αυτής κοινωνίας (με τις εκκωφαντικές εξαιρέσεις του κι αυτό βέβαια), ήταν ο μοναδικός τρόπος να λήξει αυτό το μαρτύριο των τελευταίων χρόνων. 

Δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να πω "τι δεν πήγε καλά" και η ευφορία των πρώτων ημερών, με την καταλυτική συνδρομή των Μ.Μ.Ε. μετατράπηκε σε πανικό για τους εκπαιδευτικούς. Ξέρω και αντιλαμβάνομαι ότι η επιστράτευση είναι αρκετή πίεση για έναν άνθρωπο ο οποίος σε ένα υποθετικό σενάριο έχει 3 παιδιά άνεργα, έχει δει το μισθό του να περικόπτεται κατά 30% και τις ώρες διδασκαλίας να αυξάνονται, ενώ ο ίδιος είναι σε κρίσιμη ηλικία και δεν τον παίρνει να χάσει τη δουλειά του.

Ακριβώς αυτό το υποθετικό σενάριο στον ένα ή τον άλλο βαθμό "έπαιξε" ρόλο στο τι έγινε τελικά... Υπήρχαν πολλά ακόμα να χαθούν όπως φαίνεται και δυστυχώς αποδείχθηκε ότι το κύρος του μοναδικού αδιαμφισβήτητου θεσμού, περισσότερο για τους τύπους, ήταν αρκετά μεγάλο στοίχημα για να παιχτεί στην ιδιότροπη αυτή παρτίδα πόκερ... Εν τέλει, στη μπλόφα αν κάνεις πάσο έχεις το δικαίωμα να μην  ανοίξεις τα χαρτιά σου. Κι όπως φαίνεται ήταν μεγάλη μπλόφα η απεργία των καθηγητών μέσα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις του 2013. Για την Ιστορία, τα στατιστικά της επιτυχίας των μαθητών καθώς και ο βαθμός δυσκολίας των θεμάτων (τουλάχιστον στα θετικά μαθήματα) ήταν αποθαρρυντικός. Τι θα έχαναν λοιπόν αυτά τα παιδιά για τα οποία όλοι οι δημοσιογράφοι "αγανακτούσαν"  με τόσο δακρύβρεχτο ύφος στα τηλεοπτικά παράθυρα; 

Για να μην τα πολυλογώ: Για άλλη μια φορά το "Να μην ξεφτυλιστούμε", που έχει ποτίσει τις ψυχές μας από παιδιά έπαιξε το ρόλο που έπρεπε. Να χαθεί μια μοναδική ευκαιρία να μπει φρένο στη διεστραμμένη κατάσταση που ξεκίνησε να εξελίσσεται με φόντο το ελληνικό καλοκαίρι...

Το στοίχημα ήταν πολύ μεγαλύτερο για τα οικονομικά συμφέροντα... Πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στις αρχές της τουριστικής σεζόν; Και πώς θα ρεφάρανε οι ξενοδόχοι με τα δουλικά τους τα σπασμένα της καταστροφικής σεζόν του 2012; Με 100.000 ανθρώπους κάθε μέρα στο Σύνταγμα και τα Προπύλαια, δεν είναι για διακοπές η Αθήνα... 

Το ψέμμα στην ιστορία της αυξημένης τουριστικής κίνησης, κρύβεται καλά πίσω από τις λίστες αφίξεων των αεροδρομίων. Έχει να κάνει κυρίως με την "ποιότητα" (κοινώς το πορτοφόλι) των ανθρώπων που επιλέγουν να κάνουν διακοπές (πλέον) στην Ελλάδα. Δεν γίναμε ξαφνικά ανταγωνιστικοί... Ούτε και πρόκειται με αυτό το μοντέλο ο τουρισμός να αφήσει πίσω του ανάπτυξη. Η εκμετάλλευση με στοιχεία που θα ζήλευε ο Μεσαίωνας, ίσως να είναι η κορυφή του παγόβουνου. Αναφέρομαι στις προσυμφωνημένες (κρυφές) μειώσεις μισθών στις οποίες προχώρησαν από πέρυσι οι ξενοδόχοι, στη μαύρη εργασία στους χώρους εστίασης και το "τυράκι" της μείωσης του ΦΠΑ. Ανάπτυξη με μπύρα και σαλάτα δεν θα δούμε ούτε σε 400 χρόνια. Το μόνο που θα δούμε, είναι στα ευλογημένα από Ήλιο και θάλασσα ελληνικά νησιά, να υπάρχει έλλειψη πόσιμου νερού για να γεμίζουν οι πισίνες. Αλήθεια, τον τουρισμό τον θέλουμε, τις κλίνες τις έχουμε... Υποδομές για να υποστηρίξουμε όλον αυτόν τον κόσμο, ΕΧΟΥΜΕ ή εγώ είμαι παρανοϊκός;

 Το καλοκαίρι συνεχίστηκε με σοκ, εφόσον πλέον η τρικομματική (;;;) κυβέρνηση είχε στις αποσκευές της την πανωλεθρία μαθητών και εκπαιδευτικών. Λίγο πριν τελειώσουν οι Πανελλαδικές έπεσε το σήμα της ΕΡΤ. Εκεί κάτι δεν πήγε καλά στο σχέδιο... Όπως έλεγε ένας φίλος σήμερα, ο συντονισμός δεν είχε λάβει υπόψιν ότι υπήρχαν στα 5.000.000 των κατοίκων της Αθήνας, 2.000 άνθρωποι που θα έσπευδαν στο Ραδιομέγαρο. Για να το θέσω και σε όρους Θ. Πάγκαλου 0,5% .... Οι αηδίες που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο (ιδίως από τους ίδιους ανθρώπους που συντηρούσαν τις "παχιές αγελάδες" της ΕΡΤ) δεν είχαν προηγούμενο. Κι όμως "πες-πες κάτι θα μείνει"... (Το μυαλό σας το κλούβιο μέσα... Τίποτα σοβαρό δεν πρόκειται να μείνει...)

Η μαύρη εικόνα μπορεί να ήταν σοκ για τους καναπεδάκηδες και για τους γηραιότερους, όμως το Internet είχε διαφορετική γνώμη και σήμερα μιλάμε για 94 μέρες "πειρατικής Ελληνικής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης". 

Σειρά είχαν οι σκλάβοι των Πανεπιστημίων και των ΕΠΑΛ. Δεν θα κάτσω εδώ να αναλύσω τους λόγους για τους οποίους έπρεπε κάποια στιγμή να γίνει μια αποφασιστική τομή στην Τεχνική Εκπαίδευση που έχει εκφυλιστεί σε μπουρδέλο με πιστοποιητικό δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ο κύβος όμως είχε ήδη ριφθεί και πλέον οι συνέπειες βάραιναν τους ώμους των συνδικαλιστών. 

Ο κλάδος της Υγείας ακολούθησε αργότερα... Μη χαλάσουμε τα μπάνια του Γεωργιάδη... Μαυρισμένος και ηλιοκαμμένος ανακοίνωσε το τέλος της Δημόσιας Υγείας και οι γιατροί σαστισμένοι συνεχίζουν να κάνουν τεχνητή ανάνηψη στο νεκρό οικοδόμημα. Αλήθεια, πόσο ακόμα θα δουλεύει η Δημόσια Υγεία με το φιλότιμο και το στανιό;

Την ίδια ώρα, ο νέος Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, ενημέρωνε μέσω twitter (γαμώ την τεχνολογία μου) για την αποτυχία του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής των φορολογικών δηλώσεων, τους δημοσιογράφους followers μετακυλώντας τις προθεσμίες υποβολής. Φωτιά στα μπατζάκια των φοροτεχνικών, των λογιστών και όλου του συναφιού που αδυνατώντας να θυμούνται τους κωδικούς των πελατών, έβαζαν σε όλους το ίδιο... Κάποια  στιγμή κάποιος θα μπει μέσα σε έναν παράλληλο κόσμο που τα προσωπικά δεδομένα έχουν αξία πέραν του να καλύπτουν τις κακοτεχνίες των δρόμων σε θανατηφόρα ατυχήματα...

Ήμουν σίγουρος ότι οι άνθρωποι απλά είναι ανίκανοι και ηλίθιοι... Έκαναν τα πάντα για να βγούμε όλοι με τις πέτρες. Το έκαναν όμως ευφυέστατα. Με δυσκολία γράφω αυτές τις γραμμές προσπαθώντας να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου. Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω καμιά εξαιρετική νοημοσύνη... Ό,τι έχω κάνει είναι με πολλή δουλειά (μπουνταλάς γαρ...)

Συνειδητοποίησα σήμερα όμως, κάνοντας το λάθος να ανοίξω την τηλεόραση, ότι η κατάσταση έχει εκτροχιαστεί εντελώς. Όταν σφάζονται άνθρωποι από Τάγματα Εφόδου στην Αμφυάλη (έχει σημασία η γειτονιά), πρέπει με κάθε τρόπο να ξετρυπωθούν τα φασιστοειδή και να ξεριζωθεί με βία αν είναι απαραίτητο αυτός ο Δαίμονας που νεκραναστήθηκε με τις ευλογίες του σάπιου πολιτικού συστήματος. 

Επιπλέον συνειδητοποίησα ότι ο συνεχής βομβαρδισμός από "νέα μέτρα" και ένα σωρό άχρηστες ειδήσεις έκρυβε ευφυέστατα τη βούληση του "μουδιάσματος" και της αναισθησίας στο τραπέζι του χειρουργείου. Άκουσα πρόσφατα τη φράση "Το ξύλο ξεχνάει, το μολύβι δεν ξεχνάει". Μούδιασε λοιπόν όποιον είναι σε θέση να γράψει και βάλε τον να αναλώνεται στο αν θα πρέπει να διδάσκονται τα Αρχαία και τα Θρησκευτικά στο σχολείο. Βάλε τους να γράφουν για τα νέα φορολογικά μέτρα, για τις εφόδους του ΣΔΟΕ στα μαγαζιά που τραγουδάει η Πάολα και ο Τσαλίκης και την αδυναμία του Κράτους να επιβάλλει το νόμο.

Το Ελληνικό Κράτος είναι όπως είπα και στην αρχή, φυσική επέκταση του συνόλου το οποίο διοικεί. Δεν προσαρμόστηκε ο Έλληνας στους αυστηρούς νόμους! Οι νόμοι φτιάχτηκαν για να παραβιάζονται και να δημιουργούν το πελατειακό σύστημα και το λογαριασμό να τον πληρώνει με το αίμα και τον ιδρώτα του ο κάθε κακομοίρης που δεν έχει στον Ήλιο μοίρα. Η κουτοπονηριά του "ας φτιάξουμε ένα αυστηρό νομικό πλαίσιο" ήταν μεγαλύτερη του "ας πάει να γαμηθεί το Κράτος και θα το κλέβω". Όπως και η κουτοπονηριά του "ας φανούμε ανίκανοι" είναι πολύ ισχυρότερο του "θα πέσουν από μόνοι τους ας κάτσουμε στον καναπέ".  

Δεν πρόκειται να πέσουν επειδή το λες ΕΣΥ από τον καναπέ. Έχουν ξαμολήσει πλέον κι επίσημα τα μαντρόσκυλά τους (λέγε τους Χρυσαυγίτες, εγώ τους λέω φασίστες) να επιβάλλουν τη δική τους ηθική τάξη με το δικό τους ανήθικο τρόπο. Προσεταιρίζοντας άνεργους καθυστερημένους, των οποίων η ψήφος μετράει όσο και η δική σου κουτοπόνηρε αναγνώστη...

Ο χειμώνας έρχεται... Από μετεωρολογικής άποψης θα είναι αρκετά ασταθής και με ακραία καιρικά φαινόμενα όπως τουλάχιστον δείχνει μια εκτίμηση του επόμενου τριμήνου. Όσον αφορά τα γήινα, το χαλί των τύπων έχει ήδη να ξηλώνεται. Δεν θα στηριζόμουν στο αυτόματο ξήλωμά του από κάποια υπερφυσική παρέμβαση που ξαφνικά θα φροντίσει όλα να μπουν σε μια τάξη. Θέλει μια σημαντική απόφαση... 

"Για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή..."

Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους. Οι τύποι και τα προσχήματα άλλωστε έχουν καταρρεύσει κάτω από το ίδιο τους το βάρος. 

Καιρός να ασχοληθούμε με το πραγματικό νόημα αντί για τους τύπους, με την ειλικρίνεια έστω και σε επίπεδο κυνισμού αντί για τα προσχήματα και με την ευσυνειδησία αντί για το φιλότιμο. Σε αυτή τη φάση, το φιλότιμο δε φτάνει...